Quynh Nguyen Forss เล่าเรื่องการที่ครอบครัวของเธอหลบหนีจากคอมมิวนิสต์เวียดนามในปี 1979 บนเรือประมงเมื่อเธออายุเพียง 5 ขวบ
BROOMFIELD, Colo. – ในปี 1979 ผู้คนที่กลัวความรุนแรงในเวียดนามคอมมิวนิสต์ตัดสินใจหนี
ผู้ที่หนีรอดจากทะเลได้ชื่อว่าเป็น “ชาวเรือ” อย่างน้อยหนึ่งครอบครัวเหล่านั้นลงเอยที่โคโลราโด
Quynh Nguyen Forss เผยแพร่รูปภาพครอบครัวของเธอบนโต๊ะในครัว พวกเขาบอกเล่าเรื่องราวที่เหลือเชื่อว่าความรักของพ่อแม่สองคนพาลูกไปมากเพียงใด
“บ้าไปแล้วที่คิดว่าเรามีสิ่งเหล่านี้” เธอกล่าวขณะมองดูภาพ “ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่านี่คือเรา”
Quynh Nguyen Forss จำใบหน้าที่คุ้นเคยได้ ตอนนี้อายุ 43 ปี เธออายุเพียง 5 ขวบเมื่อพวกเขาออกจากเวียดนาม
“นั่นพ่อ นี่ฉัน นี่หนู” เธอบอก “พวกเขายอมแพ้มากและเสียสละอย่างมาก”
ในความมืดมิด พ่อของเธอพาครอบครัวไปที่เรือประมงโดยหวังว่าจะแล่นไปสู่อิสรภาพ
“พวกเราสิบแปดคนเพิ่งถูกบีบคั้นที่นั่น” ฟอร์สกล่าว “ไม่ได้สร้างมาเพื่อไปทะเลจีนใต้”
นี่คือจุดเริ่มต้นของการหลบหนีจากเวียดนามและการเดินทางสู่อิสรภาพ แต่ไม่มีการเดินทางที่ยิ่งใหญ่ใดๆ เริ่มต้นขึ้นโดยปราศจากความท้าทายระหว่างทาง
“หนึ่งวันในการเดินทางของเรา มอเตอร์บนเรือของเราเสียชีวิต” เธอกล่าว “เราติดทะเล แม่ของฉันไปทำงาน”
Forss กล่าวว่าพ่อและป้าของเธอได้มอบ Dai Duong น้องสาวคนใหม่ของเธอบนเรือประมง พวกเขาตัดสายสะดือของเธอด้วยกรรไกรเล็กๆ แล้วเย็บออกด้วยสายเบ็ด แผนของพวกเขาคือการคลอดทารกบนบกเมื่อพวกเขามาถึงฮ่องกง ซึ่งควรจะเป็นการเดินทางสามวันเท่านั้น
“คุณเกิดที่ไหน คุณพูดว่าเรือ มันเหมือนเรือสำราญหรือเปล่า” Dai Duong Wanner กล่าว “มันเหนือจริงและในขณะเดียวกันฉันก็ภูมิใจมาก”
Wanner เป็นปาฏิหาริย์ ความหวังที่ครอบครัวของพวกเขาต้องก้าวต่อไป
“พวกเขาตั้งชื่อเธอว่า Dai Duong ซึ่งแปลว่า ‘มหาสมุทรอันยิ่งใหญ่'” Forss กล่าว
“นั่นเป็นจุดเริ่มต้นการสนทนาเสมอ ชื่อของฉันและความหมาย” วันเนอร์กล่าว
หลายวันต่อมา หลังจากติดทะเล แท่นขุดเจาะน้ำมันก็หยุดช่วยพวกเขา หลายสัปดาห์ต่อมา พวกเขาไปถึงฮ่องกงและใช้เวลาหลายเดือนในการเปลี่ยนจากค่ายผู้ลี้ภัยไปยังค่ายผู้ลี้ภัย ในที่สุด พวกเขาได้รับการอนุมัติให้ย้ายไปอยู่ที่สหรัฐอเมริกาซึ่งพวกเขาพบทางไปโคโลราโด ครอบครัวส่วนใหญ่ของพวกเขายังคงอยู่ที่นี่มาจนถึงทุกวันนี้
“Ba ยิ้มทั้งน้ำตา ยังไม่อยากเชื่อเลยว่าพวกเขายืนอยู่บนผืนดินของอเมริกา” Forss กล่าว ขณะอ่านหนังสือของเธอ Fleeing to Freedom
เธอเก็บรักษามรดกของครอบครัวไว้ได้มากถึง 173 หน้าในบันทึกความทรงจำของเธอ โดยมีรายละเอียดว่าพวกเขาหนีออกจากเวียดนาม
“ฉันเขียนให้พ่อแม่ของฉัน” เธอกล่าว “ฉันต้องการให้พวกเขารู้ว่าเรารู้สึกขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่พวกเขาทำและทุกสิ่งที่เรามีก็เพราะพวกเขา ฉันหวังว่าลูก ๆ ของฉันจะเข้าใจอย่างนั้น ฉันหวังว่าพวกเขาจะเข้าใจรากเหง้าของพวกเขาและเมื่อเรามาที่นี่เราไม่มีอะไรเลย ”
ครอบครัวสี่ชั่วอายุคนของพวกเขารวมตัวกันในครัวในวันศุกร์ พวกเขากล่าวว่าพวกเขาไม่เคยมีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกันโดยเปล่าประโยชน์
นั่นคือสิ่งที่พ่อของพวกเขาต้องการ
“การที่สามารถแบ่งปันสิ่งนี้กับคนทั้งโลกได้ในตอนนี้ ฉันเดาว่ามันมีความหมายมากกว่านั้นมากที่พ่อของฉันจากไป” ฟอร์สกล่าว
พวกเขาเสียพ่อไปเมื่อสองสัปดาห์ก่อน
“น่าเสียดายที่เขาเสียชีวิตไปหนึ่งสัปดาห์หลังจากที่ตีพิมพ์เผยแพร่ แต่เขาสามารถถือมันไว้ในมือและมองผ่านมันได้ และผมคิดว่าเขารู้สึกประทับใจกับมันมาก” Forss กล่าว “ความทรงจำของเขาจะคงอยู่ มรดกของเขาจะคงอยู่ต่อไป”
สวิดีโอที่แนะนำ: เรื่องเด่น
