ไม่ใช่ทุกคนที่รู้จักปู่ย่าตายายของพวกเขา แต่เมื่อ 50 ปีที่แล้วฉันได้เรียนรู้ว่าโชคดีแค่ไหนที่ได้รู้จักคุณปู่มาร์คส์ และโชคดีเพียงใดที่ได้ยืนที่หลุมศพของเขากับลุงทหารเรือของฉันที่สุสานแห่งชาติ Fort Snelling ในมินนิอาโปลิส ช่วยพับธงชาติอเมริกันเข้าไป สามเหลี่ยมแล้วยื่นให้คุณยาย
เหตุการณ์หนึ่งได้เปลี่ยนแปลงทุกอย่างระหว่างคุณปู่กับฉัน
เขายากที่จะรู้ ในวัยหนุ่มของฉัน ฉันรู้จักเขาในฐานะญาติผู้ใหญ่ด้วยเครื่องช่วยฟังที่ส่งเสียงตลกๆ ขณะที่เขาฝังตัวเองไว้หลังหนังสือพิมพ์บนเก้าอี้สบายๆ ของเขา รองเท้าของเขาขัดอยู่เสมอและเสื้อผ้าของเขาก็คมชัด เขาไม่ค่อยพูด เมื่อเขาทำเช่นนั้น เสียงเบา ๆ ที่มีอำนาจและคำพูดไม่กี่คำ — อาจมาจากหลายปีในทะเล ออกคำสั่งในฐานะวิศวกรคนแรกที่มักจะนั่งที่โต๊ะของกัปตัน
ในสงครามโลกครั้งที่ 2 เขาแล่นเรือ Liberty ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกผ่านฝูงหมาป่าเยอรมัน U-boat ที่ Murmansk รัสเซีย ขบวนรถวิ่งหนี ครั้งหนึ่งล่องลอยอย่างเงียบ ๆ และซ่อนตัวอยู่หลังภูเขาน้ำแข็งในหมอกเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกตอร์ปิโด เขาได้ยินเสียงเรือดำน้ำเยอรมันคุยกันบนดาดฟ้า อยู่อีกฟากหนึ่งของภูเขาน้ำแข็ง
ไม่ค่อยได้กลับบ้าน หลังสงคราม เขาทำงานเรือแร่ในเกรตเลกส์ และแล่นเรือรอบโลกด้วยเรือบรรทุกสินค้า คุณยายบอกว่าเขาเป็นที่รักของพวกพ้องและคนนอกทะเลด้วย
เด็กอย่างฉันแทบจะไม่เข้ากับโลกใบนั้นเลย ฉันยังว่ายน้ำไม่เป็น สิ่งที่ใกล้เคียงกับชีวิตในทะเลมากที่สุดคือเด็กผู้ชายที่รักการตกปลา เช้าวันหนึ่งฉันจึงแปลกใจมากที่คุณปู่บอกว่าจะพาฉันไปตกปลา มันเป็นวันสุดท้ายของการรวมตัวของครอบครัวของเราในทะเลสาบมินนิโซตา ซึ่งเราได้เช่ากระท่อมและเรือของรีสอร์ท ฉันไม่รู้ว่าการอยู่คนเดียวกับเขาจะเป็นอย่างไร
เขาขับรถพาเราข้ามทะเลสาบไปยังอ่าวที่เขารู้ว่าเราจะจับหอกได้ที่ไหน ลมพัดขึ้นเล็กน้อย เราจึงตัดสินใจวางสมอและดำรงตำแหน่งของเรา ตำแหน่งนั้นกลายเป็นหนึ่งในเสาหลักของชีวิตฉัน
เมฆลมที่พัดเข้ามา คุณปู่เริ่มเครื่องยนต์ติดท้ายเรือขนาดเล็กและให้คันธนูของเราชี้ไปตามลมในขณะที่บอกว่าฉันควรจะหมุนอย่างรวดเร็วในการร่ายครั้งสุดท้ายและดึงสมอ นั่นคือตอนที่หอกใหญ่ตี
ฉันเล่นปลาอยู่พักหนึ่ง แต่ไม่สามารถลงเรือได้ คลื่นสาดเหนือคันธนูและปืนกล เหนือสายลมฉันตะโกนว่าฉันจะต้องทำลายเส้น เราต้องออกจากที่นั่น ฉันใส่น้ำหนักทั้งหมดลงในเส้น แต่มันก็ไม่หัก
ในที่สุดฉันก็มัดปลาไว้ข้างๆ แต่จะหาปลาที่ยังต่อสู้อยู่ในเรือได้อย่างไร? มันยาวกว่าแขนของฉัน ฉันอ่านเจอมาว่าถ้าคุณใช้มือบีบปลาที่ตาทั้งสองข้าง มันจะทำให้ปลาเป็นอัมพาตและคุณสามารถยกมันขึ้นเรือได้ ฉันคิดว่าฉันจะลอง อาจทำให้คุณปู่ของฉันประทับใจ
มันเกือบจะได้ผล แต่ก็ไม่เชิง ฉันเริ่มลากปลาตัวใหญ่ข้ามแก้มยาง หอกไม่ชอบนิ้วเข้าตา มันล้มลงอย่างรุนแรง ด้ามจับของฉันลื่น และปลาก็ลากตะขอแหลมที่ห้อยลงมาอยู่ในมือของฉัน
ที่นั่นฉันติดอยู่กับแขนพิเศษ มีเพียงมันเป็นปลาที่บิดเบี้ยว ขณะจับหางเสือด้วยมือข้างหนึ่งเพื่อป้องกันไม่ให้เราพลิกคว่ำ คุณปู่เอื้อมออกไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ และคว้าตัวหอกที่ท้องของมันด้วยกำมืออันมรณะที่ด้านหลังเหงือกเพื่อป้องกันไม่ให้ปลาฉีกมือของฉันออกจากกัน
ข้าพเจ้าเอื้อมไม่ถึงคันธนูเพื่อดึงสมอ และคุณปู่ไม่สามารถปล่อยปลาหรือหางเสือได้ไม่เช่นนั้นเราจะพลิกคว่ำ ฉันฝันร้ายว่าจะถูกพบคุณปู่จมน้ำ และพบว่าฉันจมน้ำ ถูกลากลงไปด้านล่างและติดหอกตัวใหญ่
ฉันบอกปู่ว่าฉันจะต้องตัดตะขอออก ไม่มีอะไรจะทำอีกแล้ว ฉันดึงมีดพกที่ทื่อๆ ออกมา คุณปู่พยักหน้าตกลง เขาสามารถจับปลาให้เป็นอัมพาตอยู่ในกำมือได้ ฉันจับตะขอแหลมขนาดใหญ่แล้วดึงมันออกมามากพอที่ฉันจะตีมันออกจากกล้ามเนื้อและเส้นเอ็นที่ดึงออกมาจากใยระหว่างนิ้วโป้งกับส่วนที่เหลือของมือได้
น้ำในทะเลสาบที่เย็นยะเยือกทำให้มือซีดของฉันในระดับหนึ่ง แต่นั่นก็อยู่ได้ไม่นาน ฉันรู้สึกประหลาดใจที่ไม่มีเลือด
ในที่สุดฉันก็กระโดดไปข้างหน้าแล้วดึงสมอออก ด้วยฝีมือการเดินเรือของคุณปู่ เราจึงพากันข้ามทะเลสาบขณะที่ฉันประกันตัวน้ำ ฉันรู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นว่ากล้ามเนื้อที่ฉันดึงออกมานั้นถอยกลับเข้าไปในมือของฉัน
ปาร์ตี้ของเรายืนอยู่บนท่าเรือมองดูเราด้วยกล้องส่องทางไกล พวกเขากลัวว่าเราจะไม่เข้าไปอยู่ในพายุ และสงสัยว่าทำไมเราไม่เข้ามาเร็วกว่านี้ พวกเขาไม่รู้ว่าฉันทำการผ่าตัดด้วยตัวเอง และแขนของคุณปู่ชาจากการจับปลา เราเข้าใกล้ภัยพิบัติ
เมื่อเราไปถึงท่าเรือ คุณปู่บอกให้ฉันไปดูแลมือของฉัน เขาจะดูแลทุกอย่างที่เรือ ฉันเดินโซเซลงจากเรือแล้วเดินไปที่ห้องโดยสารซึ่งฉันชน น่าอาย.
ต่อมาคุณยายบอกฉันว่าปู่ภูมิใจในตัวฉันแค่ไหน โดยหวังว่าฉันจะสมัครเข้าเรียนที่ Merchant Marine Academy ทริปตกปลาได้ประสานความผูกพันของเราไว้กับท้องทะเลแห่งชีวิตตลอดไป
ทุกคนมีเรื่องราวยินดีรับผลงานสารคดี ไม่เกิน 1,000 คำและรูปถ่ายที่เกี่ยวข้อง ส่งไปที่: [email protected] หรือ PO Box 180, Vancouver WA, 98666 โทรหา “Everybody Has an Editor” Scott Hewitt, 360-735-4525 พร้อมคำถาม
